fesat insan

laf taşır. en belirgin özelliği budur. ve yalan söyler.

Üniversiteden bir arkadaşım "Siz niye hiç kavga etmiyorsunuz ya, anlayamıyorum delircem" demişti.Gayet kıskanmış bir ses tonuyla. İnsanlar niye kendileri dipte olunca diğerlerini de yanlarına çekmeye çalışırlar anlayamıyorum, aksini de dileyebilmeleri mümkün iken üstelik.

Felak süresini okuyarak bu insanları sizden uzak tutabilirsiniz.

samimiyet ve dürüstlük ile sınanınca güldüren ve hatta çok güldüren insan tipi.

T: Halleri, konuşmaları ve tavırlarıyla yani tamamıyla iğreti insan. Bu tarz insanlar sadece kendileri mutlu olsun isterler. Sadece kendi hayatları düzende olsun kimseler mutlu mesut olamasın diye uğraşırlar. Her ne kadar dışarıya mutluyum her şey yerli yerinde gibi izlenim verse de asla mutlu olamayacak insan tipidir.

Bi götlük yer açın. Edecek iki kelime ve bir cümlem var. Belki biraz daha fazla. İnsanlar iyi değiller. Cidden. En yakınınız sandığınız insan bile bazen arkanızdan ya da yüzünüze farkında ya da farkında olmadan nahoş tepkilerde bulunabiliyor. Bu yüzden; gerçekten mutluluğunuza ortak olabilen; ikili ilişkilerinizdeki gerginliklerde bile körükleyici değil, yatıştırıcı olan ya da size farklı bakış açıları göstermeye çalışan insanlar erdemli insanlardır. Dostlarınızı erdemli insanlardan seçin. Çünkü sadece bu insanlar, evrimin getirdiği hayvani rekabetçi duygusunu bastırabilir. İnsanlar birbirinin kurdudur. Siz elendiğiniz an, hayattaki bir rakibi eksilir. Mesela bir arkadaşım vardı. Bundan sekiz ya da dokuz sene önceydi. Can dostumdu. İlk işime girdiğimde, bana "Hesapladım saatlik 4 lira 45 kuruş kazanıyorsun. HAHAHAHAHA" demişti. O kadar üzülmüştüm ki. Garsondum. "Hayırlı olsun, allah helalinden bol kazanç versin." diyip, mutluluğa ortak olmak çok mu zordu? Artık görüşmüyoruz kendisiyle. (Sonra kendisi aynı yerde 4 yıl çalıştı) Ya da yıllar önce gerçekten yakınım sandığım biri beni o zaman gözüme hoş gelen bir insana karşı doldurmaya çalışmıştı. Çünkü neden? Mutsuzdu. Sevilmemiş biriydi. İstemeden de olsa, belki de isteyerek, mutluluğumu baltalamak istemişti. Üç kız arkadaşımla kahve içiyorum. Master zamanları. Bir tanesi telefondan sevgilisini gösterdi bize. Biri şöyle bir tepki verdi, hemen gözüme çarptı, "Kanki pek yakışmıyorsunuz sanki. Sen daha iyilerine layıksın." Bakın bu bile ne kadar ağır bir söz. Nesini tanıyor hedef kişinin? Ruhunu, hayallerini, kafa yapısını? Neyi? Eğer biri en ağır durumu bile sizi kırmadan ve başkasını boklamadan ifade edemiyorsa, ona içinizi açmayın. Böyle insanlara da şunu sorun; "Sevgilimi/flörtümü/eşimi/annemi/babamı ne kadar iyi tanıyorsun da böyle konuşuyorsun?" Ben söyleyeyim. Sizin anlattığınız kadar tanımıyordur. Ki siz, ne kadar objektif olursanız olun, özel bir eğitim alsanız bile, olayları kendi açınızdan anlatırsınız. O kişi de en iyi ihtimalle, geçmişte KENDİ YAŞADIĞI YAŞANTI VE TECRÜBELERİ farkında olmadan size aşılar. Hatta öyle bir konuşur ki, ikna olursunuz. Velhasıl... Kitap okurken seçiciyiz. Ya da film izlerken, müzik dinlerken, seyahat ederken bile. Peki neden etrafımızdaki insanların fikirlerini değerlendirip üzerine düşünmek yerine hemen kabul ediyorsunuz? Ki söyledikleri şeyler kendi hayatlarından bulundukları çıkarımlar. Biliyorum çok uzattım. Lakin şöyle bir örnek vereceğim. Bir yolculuğa çıktığınızı düşünelim. İstanbul'dan Ankara'ya gidiyorsunuz.Yanınızda yol boyu uyuyan bir arkadaşınız var. Uyanır uyanmaz, ilk kavşaktan sola girmenizi istese ve o kavşakta koca puntolarla BARTIN yazsa, o yola girer misiniz? Peki neden sizin gidip deneyimlemeniz gereken bir hayatı, başkasının fikirleri ile değiştiriyorsunuz? O kişi sizin başaramadığınız neyi başarmış? Sizin mi hayatınızı yaşamış? Kararlarınızı kendiniz alın. Kaderinizi kontrol edemeseniz de, kararlarınızı edebilirsiniz. İnsanların düşüncelerinin zihninizi doldurmasına ve sizi manipüle etmelerine izin vermeyin. Bazen girdiğiniz yollardan geri dönmek çok zor, hatta imkansız olabiliyor. Unutmayın, hayat sizin hayatınız. Ne başkasının hayatı hakkında kesin ve beylik laflar edin, ne de bu beylik laflarla hayatınızı şekilendirin. Edit: İmla